معنی معرکه گاه - جستجوی لغت در جدول جو

معرکه گاه

لغت نامه دهخدا

(خوَیْ / خَیْ / خِیْ / خُیْ)

آنکه هنگامۀ بازی را گرم کند چون کشتی گیر و طاس باز و سگ باز و میمون باز و مانند آن. (آنندراج). کشتی گیر و دیگر اهل بازی که در بازار مردم تماشایی را جمع کنند. (غیاث). ریسمان باز و شعبده باز. (ناظم الاطباء). هنگامه گیر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معرکه گرفتن شود

لغت نامه دهخدا

معرکه ساز

(خوَیْ / خَیْ / خِیْ / خُیْ بُ)

معرکه گیر. (آنندراج). رجوع به معرکه گیر شود

لغت نامه دهخدا

عرضه گاه

(عَ ضَ / ضِ)

معرض. نمایشگاه. عرضگاه. رجوع به عرضگاه شود:
خدائی که هست آفرینش پناه
چو بیند نیازی در این عرضه گاه.
نظامی.
، عرضگاه و فراهم آمدنگاه دشمن. (ناظم الاطباء). رجوع به عرضگاه شود

لغت نامه دهخدا

عرصه گاه

(عَ صَ / صِ)

میدانگاه. فراخنای. فضا و ساحت. جای گشاده و با وسعت:
هم او عرصه گاهی است شیب و فراز
معلق جهانبانش گسترده باز.
اسدی

لغت نامه دهخدا

معرکه گیر

آنکه هنگامه بازی را گرم کند چون کشتی گیر و طاس باز و سگ باز و میمون باز و مانند آن

فرهنگ لغت هوشیار

معرکه ساز

آنکه معرکه بر پا کند (اعم از ریسمان باز حقه باز درویشی که شمایل انبیا و اولیا را نشان دهد)

فرهنگ لغت هوشیار

معرکه گیر